พระพุทธเจ้าตรัสถึงคุณสมบัติของพ่อค้าผู้ประสบความสำ เร็จในการค้าขาย
พ่อค้าทางโลกกับพ่อค้าทางธรรม
มีพระสูตรในอังคุตตรนิกาย เปรียบกับผู้ปฏิบัติธรรม (ในกรณีนี้คือพระสาวกของพระองค์)
มีประเด็นน่าสนใจดังนี้
1. พ่อค้าที่ล้มเหลวในอาชีพ
ไม่สามารถทำโภคทรัพย์ที่ยังไม่มีให้มีขึ้น ที่มีแล้วก็ไม่สามารถให้งอกเงยเป็นทวีคูณ พูดง่ายๆ ยิ่งค้าขายยิ่งขาดทุน จะมีลักษณะดังนี้
(1) เช้า ไม่จัดแจงการงานโดยเอื้อเฟื้อ
(2) เที่ยง ไม่จัดแจงการงานโดยเอื้อเฟื้อ
(3) เย็น ไม่จัดแจงการงานโดยเอื้อเฟื้อ
